Перевод блаженного Иеронима Стридонского книг Священного Писания на латынь - Vulgata (Вульгата)
(386-405)

Epistula Iacobi

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Iacobus Dei et Domini nostri Iesu Christi servus duodecim tribubus quae sunt in dispersione salutem

² omne gaudium existimate fratres mei cum in temptationibus variis incideritis

³ scientes quod probatio fidei vestrae patientiam operatur

⁴ patientia autem opus perfectum habeat ut sitis perfecti et integri in nullo deficientes

⁵ si quis autem vestrum indiget sapientiam postulet a Deo qui dat omnibus affluenter et non inproperat et dabitur ei

⁶ postulet autem in fide nihil haesitans qui enim haesitat similis est fluctui maris qui a vento movetur et circumfertur

⁷ non ergo aestimet homo ille quod accipiat aliquid a Domino

⁸ vir duplex animo inconstans in omnibus viis suis

⁹ glorietur autem frater humilis in exaltatione sua

¹⁰ dives autem in humilitate sua quoniam sicut flos faeni transibit

¹¹ exortus est enim sol cum ardore et arefecit faenum et flos eius decidit et decor vultus eius deperiit ita et dives in itineribus suis marcescet

¹² beatus vir qui suffert temptationem quia cum probatus fuerit accipiet coronam vitae quam repromisit Deus diligentibus se

¹³ nemo cum temptatur dicat quoniam a Deo temptor Deus enim intemptator malorum est ipse autem neminem temptat

¹⁴ unusquisque vero temptatur a concupiscentia sua abstractus et inlectus

¹⁵ dein concupiscentia cum conceperit parit peccatum peccatum vero cum consummatum fuerit generat mortem

¹⁶ nolite itaque errare fratres mei dilectissimi

¹⁷ omne datum optimum et omne donum perfectum desursum est descendens a Patre luminum apud quem non est transmutatio nec vicissitudinis obumbratio

¹⁸ voluntarie genuit nos verbo veritatis ut simus initium aliquod creaturae eius

¹⁹ scitis fratres mei dilecti sit autem omnis homo velox ad audiendum tardus autem ad loquendum et tardus ad iram

²⁰ ira enim viri iustitiam Dei non operatur

²¹ propter quod abicientes omnem inmunditiam et abundantiam malitiae in mansuetudine suscipite insitum verbum quod potest salvare animas vestras

²² estote autem factores verbi et non auditores tantum fallentes vosmet ipsos

²³ quia si quis auditor est verbi et non factor hic conparabitur viro consideranti vultum nativitatis suae in speculo

²⁴ consideravit enim se et abiit et statim oblitus est qualis fuerit

²⁵ qui autem perspexerit in lege perfecta libertatis et permanserit non auditor obliviosus factus sed factor operis hic beatus in facto suo erit

²⁶ si quis autem putat se religiosum esse non refrenans linguam suam sed seducens cor suum huius vana est religio