Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

1-е Цiмафея

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Старца не дакарай, а ўмаўляй, як бацьку; малодшых, як братоў;

² старых жанчын, як маці; маладых, як сёстраў, з поўнаю чысьцінёю.

³ Удоваў шануй, сапраўдных удоваў.

⁴ Калі ж якая ўдава мае дзяцей альбо ўнукаў, дык яны перш няхай вучацца шанаваць сваю сям'ю і аддзячвацца бацькам, бо гэта даспадобы Богу.

⁵ Сапраўдная ўдава і адзінокая няхай спадзяецца на Бога і трывае ў маленьнях і малітвах дзень і ноч;

⁶ а юрлівая раскошніца жывою памерла.

⁷ І гэта ўмаўляй ім, каб былі беззаганныя.

⁸ Калі ж хто пра сваіх і асабліва пра хатніх ня дбае, той выракся веры і горшы за нявернага.

⁹ Удава ж няхай выбіраецца ня менш як шасьцідзесяцігадовая, якая была жонкаю аднаго мужа,

¹⁰ вядомая добрымі ўчынкамі, калі яна выгадавала дзяцей, прымала гасьцінна дарожнікаў, умывала ногі сьвятым, пасабляла гаротнікам і была старанная ў кожнай добрай справе.

¹¹ А маладых удоваў ня прымай, бо яны, калі ўпадаюць у раскошу насуперак Хрысту, хочуць замуж;

¹² яны падпадаюць асуджэньню, бо адкінулі ранейшую веру;

¹³ пры тым жа яны, не працуючы, прызвычайваюцца хадзіць па дамах і бываюць ня толькі гультайкі, але і пляткаркі, і цікаўныя, і гавораць, чаго ня сьлед.

¹⁴ І вось, я хачу, каб маладыя ўдовы выходзілі замуж, радзілі дзяцей, кіравалі ў доме і не давалі праціўніку ніякае зачэпкі для ліхаслоўя:

¹⁵ бо некаторыя ўжо збочылі на сьлед сатаны.

¹⁶ Калі які веруючы альбо веруючая мае ўдоваў, дык павінен іх задавольваць і не накідваць Царкве, каб яна магла акормліваць сапраўдных удоваў.

¹⁷ Прасьвітэры, якія служаць годна, вартыя адмысловага гонару, асабліва тыя, якія працуюць у слове і ў навучаньні.

¹⁸ Бо Пісаньне кажа: "ня цугляй мызу валу, які малоціць"; і "хто працуе, той варты ўзнагароды сваёй".

¹⁹ Скаргу на прасьвітэра ня іначай прымай, як пры двух альбо трох сьведках.

²⁰ Грэшнікаў выкрывай перад усімі, каб і астатнія страх мелі.

²¹ Перад Богам і Госпадам Ісусам Хрыстом і выбранымі анёламі заклінаю цябе захаваць гэта зь бесстароннасьцю, нічога ня робячы з прадузятасьцю.

²² Рук ні на кога ня ўскладвай пасьпешліва, і не бяры ўдзелу ў чужых грахах; трымай сябе чыстым.

²³ У далейшым пі ня толькі ваду, а спажывай крыху віна, дзеля страўніка твайго і частых тваіх немачаў.

²⁴ Грахі некаторых людзей яўныя і проста вядуць да асуды, а ў некаторых выяўляюцца пазьней.

²⁵ Гэтак сама і добрыя ўчынкі яўныя; а калі і не, схавацца ня могуць.