Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Псалтыр

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Псальма Давідава. Ня гневайся на злачынцаў, не зайздросьці несправядлівым,

² бо яны, як трава, неўзабаве скошаны будуць, і як былінка зялёная, завянуць.

³ Спадзявайся на Госпада і рабі дабро; жыві на зямлі і праўды трымайся.

⁴ Суцяшайся Госпадам, і Ён спраўдзіць жаданьні сэрца твайго.

⁵ Госпаду перадай дарогу тваю, і на яго спадзявайся, і Ён зробіць,

⁶ і выведзе, як сьвятло, праўду тваю, і справядлівасьць тваю, як полудзень.

⁷ Скарыся Госпаду і на Яго спадзявайся. Не зайздросьці таму, каму шчасьціць у дарозе ягонай, чалавеку хітрамыснаму.

⁸ Перастань гневацца і пакінь запальчывасьць; ня імкніся рабіць благое,

⁹ бо хто робіць благое, будзе зьнішчаны, а хто спадзяецца на Госпада, зямлю ўспадкуе.

¹⁰ Яшчэ трохі, і злачынца ня стане; паглядзіш на месца ягонае, і няма яго.

¹¹ А пакорныя зямлю ўспадкуюць, і ўраскошуюцца спакоем вялікім.

¹² Бязбожны зло намышляе супроць праведніка і скрыгоча на яго зубамі сваімі;

¹³ а Гасподзь пасьміхаецца зь яго; бо бачыць, што прыходзіць дзень ягоны.

¹⁴ Бязбожныя вымаюць меч і напінаюць лук свой, каб паваліць беднага і ўбогага, каб зваліць тых, у каго дарога простая:

¹⁵ меч іхні ўвойдзе ў іхняе сэрца, і лукі іхнія паламаюцца.

¹⁶ Лепш - малое ў праведніка, чым багацьце - у многіх бязбожнікаў,

¹⁷ бо зламаюцца плечы ў бязбожных, а праведных сіліць Гасподзь!

¹⁸ Гасподзь ведае дні беззаганных і дастатак іхні застаецца навечна.

¹⁹ Ня будуць яны пасаромлены ў люты час, і ў дні голаду сытыя будуць;

²⁰ а бязбожныя загінуць, і ворагі Гасподнія, як авечы лой, зьнікнуць, у дыме зьнікнуць.

²¹ Пазычае бязбожны - і не аддае, а праведны ўмілажальваецца і дае,

²² бо ўміласлаўленыя Ім - зямлю ўспадкуюць, а праклятыя Ім - будуць вынішчаны.

²³ Ад Госпада крокі чалавека пабожнага ставяцца моцна, і Ён дабраволіць дарозе ягонай:

²⁴ калі ён будзе падаць, не ўпадзе, бо Гасподзь падтрымлівае яго за руку.

²⁵ Я быў малады і састарыўся, а ня бачыў праведніка пакінутага, і нашчадкаў яго, каб хлеба прасілі:

²⁶ ён кожны дзень шкадуе і пазычае, і нашчадкам ягоным - дабраславеньне будзе.

²⁷ Ухіляйся ад благога, і рабі дабро, і жыць будзеш вечна:

²⁸ бо і Гасподзь любіць праўду, і не пакідае богабаязных Сваіх; навек ацалёныя будуць яны; а насеньне бязбожных вынішчыцца.

²⁹ Праведныя ўспадкуюць зямлю, і будуць жыць на ёй вечна.

³⁰ Вусны праведніка мудрасьць маўляюць, і язык ягоны вымаўляе праўду.

³¹ Закон Божы ў сэрцы ў яго; не пахіснуцца ногі ягоныя.

³² Бязбожны падглядвае праведніка і спрабуе забіць яго;

³³ але Гасподзь не аддасьць яго ў рукі ягоныя, і ня дасьць зьвінаваціць яго, калі яго будуць судзіць.

³⁴ Спадзявайся на Госпада, і трымайся дарогі Ягонай: і Ён падыме цябе, каб ты зямлю ўспадкаваў; і калі будуць зьнішчаць бязбожных, ты ўбачыш.

³⁵ Бачыў я бязбожніка грознага, які разгаліноўваўся, нібы самарослае расахатае дрэва;

³⁶ але ён прайшоў, і вось, няма яго; шукаю яго і не знаходжу.

³⁷ Назірай за беспахібным і дзівіся на праведнага; бо чалавеку міралюбнаму - будучыня;

³⁸ а беззаконьнікі ўсе вынішчацца; будучыня беззаконьнікаў зьнікне.

³⁹ Ад Госпада выратаваньне праведнікам, Ён - абарона ім у часіны жальбы:

⁴⁰ і дапаможа ім Гасподзь і вызваліць іх; выбавіць іх ад бязбожных і ўратуе іх, бо яны на Яго надзею кладуць.