Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Псалтыр

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Алілуя. Слаўце Госпада, бо Ён добры, бо навечна ласка Ягоная.

² Хто выкажа магутнасьць Госпада, хто абвесьціць усю славу Ягоную?

³ Дабрашчасныя - хто трымаецца права, хто чыніць па праўдзе ва ўсякі час!

⁴ Спамяні пра мяне, Госпадзе, у зычлівасьці да народу Твайго; наведай мяне ратаваньнем Тваім,

⁵ каб угледзеў я дабрадзенства выбранцаў Тваіх, каб радаваўся я радасьцю народу Твайго, каб хваліўся я спадчынаю Тваёю.

⁶ Зграшылі мы з бацькамі нашымі, учынілі бяспраўе, скрывілі праўду.

⁷ Бацькі нашыя ў Егіпце не зразумелі цудаў Тваіх, не памяталі безьлічы міласьцяў Тваіх і ўзбунтаваліся каля мора, Чэрмнага мора.

⁸ Але Ён уратаваў іх дзеля імя Свайго, каб паказаць магутнасьць Сваю.

⁹ Грозна прамовіў мору Чэрмнаму, і яно высахла; і правёў іх прадоньнем, як па сухім;

¹⁰ і ўратаваў іх ад рукі ненавісьніка і выбавіў іх ад рукі ворага.

¹¹ Воды накрылі ворагаў іхніх; ніводнага зь іх не засталося.

¹² І паверылі яны словам Ягоным, і пасьпявалі славу Яму.

¹³ Але неўзабаве забылі дзеі Ягоныя, не дачакаліся Ягонага пажаданьня:

¹⁴ і загарэліся ў пустыні пажадай, і спакусілі Бога ў бязьлюднай.

¹⁵ І Ён выканаў іхнюю просьбу, але паслаў на іх душы пошасьць.

¹⁶ І пазайздросьцілі ў табары Майсею і Аарону, сьвятому Гасподняму.

¹⁷ Раскалолася зямля, і паглынула Датана, і накрыла Ааронавую зборню.

¹⁸ І загарэўся вагонь на зборні іхняй, полымя папаліла бязбожных.

¹⁹ Зрабілі цяля каля Харыва, і пакланіліся ідалу;

²⁰ і памянялі славу сваю на выяву вала, які есьць траву.

²¹ Забыліся Бога, Збаўцу свайго, Які велічнае ў Егіпце ўчыніў,

²² дзівоснае ў зямлі Хамавай, страшэннае каля Чэрмнага мора.

²³ І хацеў вынішчыць іх, калі б Майсей, выбранец Ягоны, ня стаў прад Ім у расколіне, каб адвесьці ятру Ягоную, не пагубіць іх.

²⁴ І пагардзілі яны зямлёю жаданаю, ня верылі слову Ягонаму;

²⁵ і наракалі ў палатках сваіх, ня слухаліся голасу Гасподняга.

²⁶ І падняў Ён руку Сваю на іх, каб зубожыць іх у пустыні,

²⁷ і зубожыць іхні род сярод народаў і расьсеяць іх па зямлі.

²⁸ Яны прыляпіліся да Ваалфэгора, і елі ахвяры бяздушным,

²⁹ і разгневалі Бога сваімі ўчынкамі, і напала пошасьць на іх.

³⁰ І паўстаў Фінээс, і ўчыніў суд, - і спынілася пошасьць

³¹ І залічана гэта яму ў праведнасьць на векі вечныя з роду ў род.

³² І ўгневалі Бога каля водаў Мэрывы, і Майсей пацярпеў за іх,

³³ бо засмуцілі яны дух ягоны, і ён паграшыў вуснамі сваімі.

³⁴ Ня вынішчылі народаў, пра якія сказаў ім Гасподзь;

³⁵ а зьмяшаліся зь язычнікамі, і навучыліся дзеяў іхніх;

³⁶ служылі ідалам іхнім, якія былі ім сеткаю,

³⁷ і прыносілі сыноў сваіх і дачок сваіх у ахвяру дэманам;

³⁸ пралівалі кроў бязьвінную, кроў сыноў сваіх і дочак сваіх, якіх прыносілі ў ахвяру ідалам Ханаанскім, - і зьнячысьцілася зямля крывёю;

³⁹ зьнячышчалі сябе дзеямі сваімі і распусьнічалі ўчынкамі сваімі.

⁴⁰ І запалаў гнеў Гасподні на народ Ягоны, і пагрэбаваў Ён спадчынай Сваёю

⁴¹ і перадаў іх у рукі язычнікам, і ненавісьнікі іх завалодалі імі.

⁴² Ворагі іхнія ўціскалі іх, і яны ўпакорваліся пад рукою іхняю.

⁴³ Шмат разоў Ён іх вызваляў; а яны немарасьціліся прад Ім, і прыніжаліся за беззаконьне сваё.

⁴⁴ Але Ён зважаў на іх смутак, калі чуў іхнія енкі,

⁴⁵ і прыгадваў запавет Свой зь імі, і раскайваўся ў многіх міласьцях Сваіх,

⁴⁶ і абуджаў спагаду да іх ва ўсіх, хто іх браў у палон.

⁴⁷ Ратуй нас, Госпадзе, Божа наш, зьбяры нас спаміж народаў, каб мы славілі сьвятое імя Тваё, хваліліся Тваёю славаю.

⁴⁸ Дабраславёны Гасподзь, Бог Ізраілеў, спрадвеку і навечна! І хай скажа ўвесь народ: амін! Алілуя!