Бiблiя беларуская - пераклад Василя Сёмухи
(1995, Минск)

Псалтыр

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ Малітва спрагненага, калі ён смуткуе і вылівае прад Госпадам скруху сваю.

² Госпадзе! пачуй малітву маю, і енк мой хай дойдзе да Цябе.

³ Не хавай аблічча Твайго ад мяне; у дзень смутку майго прыхілі да мяне вуха Тваё; у дзень, калі паклічу Цябе, адразу пачуй мяне.

⁴ Бо зьніклі, як дым, дні мае, і косткі мае абпаленыя, як галавешка;

⁵ сэрца маё ўражанае, і высахла, як трава, аж я забываюся есьці мой хлеб;

⁶ ад голасу стогну майго косткі мае прысталі да плоці маёй.

⁷ Я стаў падобны да пелікана ў пустыні; я зрабіўся як сыч у руінах;

⁸ ня сплю і сяджу, як адзінокая птушка на даху.

⁹ Кожны дзень клянуць мяне ворагі мае, і неабольнікі мае ганяць мяне.

¹⁰ Я попел ем замест хлеба, і пітво маё разбаўляю сьлязьмі,

¹¹ ад гневу Твайго і абурэньня Твайго; бо Ты ўзвысіў мяне і скінуў мяне.

¹² Дні мае быццам цень, які ўхіляецца; і я высах, быццам трава.

¹³ Ты ж, Госпадзе, вечна жывеш, і памяць пра Цябе з роду ў род.

¹⁴ Ты паўстанеш, умілажалішся з Сіёна? бо час літаваць яго, бо прысьпеў час;

¹⁵ бо рабы Твае палюбілі і каменьне ягонае, і попел ягоны шкадуюць.

¹⁶ І збаяцца народы імя Гасподняга, і ўсе цары зямныя - славы Тваёй.

¹⁷ Бо збудуе Гасподзь Сіён, і зьявіцца ў славе Сваёй;

¹⁸ паглядзіць на малітву бездапаможных, і не пагардзіць малітваю іхняй.

¹⁹ Пра гэта напісана будзе роду наступнаму, і пакаленьне наступнае ўславіць Госпада,

²⁰ бо Ён прынік са святой гары Сваёй; зь нябёсаў глянуў Гасподзь на зямлю,

²¹ каб пачуць стогны вязьняў, раскаваць сыноў сьмерці,

²² каб абвяшчалі на Сіёне імя Гасподняе, і славу Яму - у Ерусаліме,

²³ калі зьбяруцца народы разам і царствы служыць Госпаду.

²⁴ Стаміў Ён на шляху сілу маю, скараціў дні мае.

²⁵ Я сказаў: Божа мой! не забяры мяне на палавіне дзён маіх. Твае гады ў роды родаў.

²⁶ На пачатку Ты, Госпадзе, заснаваў зямлю, і нябёсы - дзея рук Тваіх;

²⁷ яны загінуць, а Ты застанешся; і ўсе яны, як рыза, спарахнеюць, і, як адзеньне, Ты пераменіш іх, - і зьменяцца;

²⁸ але Ты - той самы, і гады Твае ня скончацца.

²⁹ Сыны рабоў Тваіх будуць жыць, і семя іхняе ўмацуецца прад абліччам Тваім.