Перевод блаженного Иеронима Стридонского книг Священного Писания на латынь - Vulgata (Вульгата)
(386-405)

Epistula I ad Thessalonicenses

◄◄ | ◄ | Глава ⚫ | ► | ►►

¹ et expectare Filium eius de caelis quem suscitavit ex mortuis Iesum qui eripuit nos ab ira ventura

² nam ipsi scitis fratres introitum nostrum ad vos quia non inanis fuit

³ sed ante passi et contumeliis affecti sicut scitis in Philippis fiduciam habuimus in Deo nostro loqui ad vos evangelium Dei in multa sollicitudine

⁴ exhortatio enim nostra non de errore neque de inmunditia neque in dolo

⁵ sed sicut probati sumus a Deo ut crederetur nobis evangelium ita loquimur non quasi hominibus placentes sed Deo qui probat corda nostra

⁶ neque enim aliquando fuimus in sermone adulationis sicut scitis neque in occasione avaritiae Deus testis est

⁷ nec quaerentes ab hominibus gloriam neque a vobis neque ab aliis

⁸ cum possimus oneri esse ut Christi apostoli sed facti sumus lenes in medio vestrum tamquam si nutrix foveat filios suos

⁹ ita desiderantes vos cupide volebamus tradere vobis non solum evangelium Dei sed etiam animas nostras quoniam carissimi nobis facti estis

¹⁰ memores enim estis fratres laborem nostrum et fatigationem nocte et die operantes ne quem vestrum gravaremus praedicavimus in vobis evangelium Dei

¹¹ vos testes estis et Deus quam sancte et iuste et sine querella vobis qui credidistis fuimus

¹² sicut scitis qualiter unumquemque vestrum tamquam pater filios suos

¹³ deprecantes vos et consolantes testificati sumus ut ambularetis digne Deo qui vocavit vos in suum regnum et gloriam

¹⁴ ideo et nos gratias agimus Deo sine intermissione quoniam cum accepissetis a nobis verbum auditus Dei accepistis non ut verbum hominum sed sicut est vere verbum Dei qui operatur in vobis qui credidistis

¹⁵ vos enim imitatores facti estis fratres ecclesiarum Dei quae sunt in Iudaea in Christo Iesu quia eadem passi estis et vos a contribulibus vestris sicut et ipsi a Iudaeis

¹⁶ qui et Dominum occiderunt Iesum et prophetas et nos persecuti sunt et Deo non placent et omnibus hominibus adversantur

¹⁷ prohibentes nos gentibus loqui ut salvae fiant ut impleant peccata sua semper praevenit autem ira Dei super illos usque in finem

¹⁸ nos autem fratres desolati a vobis ad tempus horae aspectu non corde abundantius festinavimus faciem vestram videre cum multo desiderio

¹⁹ quoniam voluimus venire ad vos ego quidem Paulus et semel et iterum et inpedivit nos Satanas

²⁰ quae est enim nostra spes aut gaudium aut corona gloriae nonne vos ante Dominum nostrum Iesum estis in adventu eius

²¹ vos enim estis gloria nostra et gaudium